Członek zarządu odpowiada też za zobowiązania powstałe po złożeniu wniosku o ogłoszenie upadłości

W dniu 8 października 2015 roku Sąd Najwyższy podjął uchwałę w sprawie o sygnaturze III CZP 54/15 o następującej treści: „Zobowiązania z tytułu wynagrodzenia tymczasowego nadzorcy sądowego, niewyegzekwowane od spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, co do której oddalono wniosek o ogłoszenie upadłości na podstawie art. 13 ust. 1 Prawa upadłościowego i naprawczego, są objęte przewidzianą w art. 299 § 1 k.s.h. odpowiedzialnością członków zarządu.
Uchwała ta to skutek pytania prawnego skierowanego do Sądu Najwyższego: „czy odpowiedzialność członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przewidziana w art. 299 §1 k.s.h. rozciąga się na zobowiązania powstałe po złożeniu wniosku o ogłoszenie upadłości, w tym zobowiązania z tytułu wynagrodzenia tymczasowego nadzorcy sądowego, w sytuacji oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze?”

Trudno omawiać w sposób szczegółowy uchwałę Sądu Najwyższego bez znajomości stanu faktycznego, który doprowadził do sformułowania wyżej wskazanego pytania/zagadnienia prawnego jak również bez znajomości motywów uzasadnienia, jakimi kierował się Sąd Najwyższy.

Z uchwały wprost wynika, że odpowiedzialność członków zarządu spółki z o.o. w przypadku spóźnionego złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości rozciąga się nie tylko na zobowiązania powstałe przed dniem złożenia wniosku. Członkowie zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie przestają być bowiem odpowiedzialni za zobowiązania kierowanej przez siebie spółki, zaciągane przez tę spółkę po złożeniu wniosku o ogłoszenie upadłości w sytuacji, gdy wniosek o ogłoszenie upadłości zostaje złożony tak późno, że w spółce brak jest środków na pokrycie chociażby kosztów postępowania upadłościowego.

Takim zobowiązaniem spółki, za które odpowiedzialni będą członkowie zarządu, w przypadku gdy egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna, a wniosek o ogłoszenie upadłości zostanie oddalony z powodu tzw. ubóstwa masy upadłości na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze, jest roszczenie o wypłatę wynagrodzenia na rzecz tymczasowego nadzorcy sądowego, ustanowionego przez sąd upadłościowy w celu zabezpieczenia majątku dłużnika.

Wynagrodzenie tymczasowego nadzorcy sądowego zasądzone przez sąd stanowi wydatek i część kosztów sądowych postępowania upadłościowego. O ile sąd upadłościowy ogłosi na skutek złożonego wniosku upadłość spółki z o.o. jako dłużnika, wówczas wynagrodzenie tymczasowego nadzorcy sądowego stanie się kosztem postepowania upadłościowego i jako takie będzie zaspakajane z masy upadłości. Jeżeli natomiast wniosek o ogłoszenie upadłości zostanie oddalony, gdyż majątek spółki okaże się niewystarczający do pokrycia kosztów postępowania upadłościowego, wówczas tymczasowemu nadzorcy sądowemu pozostaje jedynie samodzielne dochodzenie od spółki roszczenia o zapłatę tego wynagrodzenia. Uznać należy, że w większości przypadków taka egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna, wówczas pozostanie – jak rozstrzygnął w omawianej uchwale Sąd Najwyższy – dochodzenie roszczenia także od członków zarządu takiej spółki.