Lasy w Amazonii są przecież daleko

radca prawny Magdalena Kowalczuk – Szymańska

Niedawno musiałam złożyć skargę na czynności komornika, w sprawie, w której pełnomocnikiem jednego z uczestników postępowania był radca prawny. Kończąc pracę wymienieniem na końcu pisma załączników, składanych wraz z skargą, zatrzymałam się nad pozycją „odpisy skargi” – czy powinnam złożyć je wraz ze skargą do sądu, czy też może wysłać odpis skargi bezpośrednio pełnomocnikowi uczestnika?

Zgodnie z art. 767 KPC skargę na czynności komornika składa się do sądu rejonowego. Powinna ona czynić zadość wymaganiom pisma procesowego, a zatem zastosowanie znajdzie do skargi również art. 128 KPC stosowany na zasadzie art. 13 § 2 KPC. Do skargi należy zatem dołączyć jej odpisy dla doręczenia ich przez Sąd uczestniczącym w sprawie osobom. Pojawia się jednak pytanie, czy w inny sposób nie należy potraktować odpisu dla uczestnika, który jest reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, z uwagi na treść art. 132 KPC. Ten ostatni przepis stanowi bowiem, że w toku sprawy (a mamy przecież do czynienia z tokiem sprawy w postępowaniu egzekucyjnym) profesjonalni pełnomocnicy doręczają sobie nawzajem bezpośrednio odpisy pism procesowych z załącznikami, pod rygorem zwrotu pisma przez Sąd (art. 132 § 1 KPC). Ustawodawca przewidział wyjątki od tego obowiązku, wskazując pisma procesowe, których odpisy zawsze doręczane są za pośrednictwem Sądu, jednakże nie ma wśród nich skargi na czynności komornika (art. 132 § 11 KPC). Katalog pism wyłączonych z obowiązku bezpośredniego doręczania wymienia niemal wszystkie środki zaskarżenia, pomijając jednak skargę na czynności komornika.

Z jednej strony nie wydaje się, aby zabieg w/w „pominięcia” został dokonany przez ustawodawcę celowo i do skargi na czynności komornika powinno mieć zastosowanie wyłączenie z art. 132 § 11 KPC. Z drugiej zaś strony, obawiam się, że argument o braku logiki ustawodawcy mógłby nie przekonać sędziego, który, przyjąwszy pogląd odmienny, zwróciłby skargę, do której nie dołączony został dowód doręczenia/wysłania odpisu pełnomocnikowi uczestnika. Tym bardziej, że zgodnie z postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 20 grudnia 2000 roku (sygn. akt: V CKN 1634/00) „przepisy o doręczeniach (art. 131-147 KPC) mają zastosowanie również w postępowaniu egzekucyjnym”. Co prawda postanowienie zostało wydane dużo wcześniej przed wejściem w życie obecnego brzmienia art. 132 KPC, ale odnosi się do całego Rozdziału, dotyczącego doręczeń.

Mając na uwadze rygor zastrzeżony w art. 132 KPC, jak również w pamięci sytuacje dokonywania przez Sądy zwrotów wniosków o sporządzenie pisemnego uzasadnienia orzeczenia, które nie były zaopatrzone w dowód doręczenia/wysłania pełnomocnikowi drugiej strony (do czasu podjęcia przez Sąd Najwyższy „interwencji” w tej sprawie), postanowiłam nie narażać ani siebie, ani Klienta na niepotrzebny stres i złożyłam do Sądu skargę zaopatrzoną w odpis dla pełnomocnika uczestnika wraz z dowodem wysłania dodatkowego odpisu temuż pełnomocnikowi.

Nadmierna ostrożność? Być może. Lasy w Amazonii giną, a tu taka strata papieru i pieniędzy. Zapewne. Jednakże uniknięcie ataku serca na widok zarządzenia o zwrocie skargi w bardzo ważnej dla Klienta sprawie – nie do przecenienia.